Jak wybrać psychoterapeutę?

Jeszcze niedawno to zdrowie fizyczne było najważniejszą sferą życia, o której mówiło się, że warto o nią dbać, a gdy pojawi się choroba- udać się do lekarza. Wokół zaburzeń psychicznych czy problemów emocjonalnych krążyło wiele mitów takich jak niemożność leczenia niektórych z nich czy też oczekiwanie, że z czasem miną bądź chory poradzi sobie z nimi sam n.p . „biorąc się w garść”. Na szczęście przekazy społeczne na temat profilaktyki i leczenia problemów psychicznych zmieniają się. Następuje znaczna normalizacja zdrowia psychicznego, jako jednej ze sfer życia, którymi warto, a nawet należy się zajmować. Mimo tych zmian nie doczekaliśmy się w Polsce ustawy o zawodzie psychologa czy psychoterapeuty, zatem pytanie, kto może prowadzić psychoterapię i do kogo się udać, aby uzyskać profesjonalną pomoc, pozostaje otwarte. Nie brakuje niestety osób, które prowadzą własną praktykę terapeutyczną, nie mając odpowiednich kwalifikacji.

Pierwszym warunkiem prowadzenia psychoterapii (poza dyplomem magistra psychologii lub kierunków pokrewnych) jest ukończenie 4- lub 5- letniego kursu psychoterapii akredytowanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne lub Psychologiczne. Są to organy zrzeszające psychoterapeutów i psychiatrów, odpowiedzialne za tworzenie ram psychoterapii czyli m.in. etycznych założeń tej metody oraz warunków zdobycia certyfikatu psychoterapeuty. Na stronach towarzystw możemy znaleźć listę terapeutów posiadających certyfikat. Narodowy Fundusz Zdrowia dopuszcza możliwość pracy psychoterapeutycznej osób, które- będąc w trakcie- przeszły minimum 2 lata takiego szkolenia. Ważne jest także korzystanie przez terapeutę

z regularnych superwizji, czyli konsultowanie swojej pracy z osobą o odpowiednio określonym doświadczeniu w zawodzie i uprawnieniach superwizora.

Istotną informacją jest posiadanie przez terapeutę certyfikatu psychoterapeuty nadawanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne lub Psychologiczne, jednak jego uzyskanie jest procesem wieloletnim, więc brak tego tytułu nie wyklucza profesjonalnej pomocy. Dla pacjenta ważną kwestią będzie to, czy terapeuta ubiega się o jego zdobycie,a więc czy jest w trakcie procesu certyfikacji. Sytuację tę można po części porównać do odbywania przez lekarza specjalizacji- jest on w trakcie dalszej nauki, jednak posiada wystarczające umiejętności, aby wykonywać swój zawód pod nadzorem innych lekarzy.

Warunkiem owocnej pracy terapeutycznej jest także doświadczenie psychoterapii własnej terapeuty. Wymóg ten jest niekiedy warunkiem ukończenia kursu psychoterapii, czasem zaś ubiegania się o certyfikat, zatem może być trudno zweryfikować jego wypełnienie. Na stronie internetowej psychoterapeuty bądź ośrodka, w którym pracuje, powinny być dostępne informacje na temat wyżej wymienionych warunków psychoterapii oraz nurtu psychoterapii jaki reprezentuje. Jeśli tak nie jest, warto zapytać psychoterapeutę o kwalifikacje i brakujące informacje.

Dlaczego warto zwracać uwagę na wszystkie wymienione zmienne? Psychoterapia jest metodą leczenia problemów i zaburzeń psychicznych, a brak wiedzy na temat funkcjonowania mechanizmów obronnych czy procesów emocjonalnych pacjenta,

a także błędna diagnoza mogą skutkować nie tylko brakiem oczekiwanej pomocy,

ale również nieświadomym utrwalaniem destrukcyjnych schematów.

Poza etyczno- formalnymi zmiennymi, na które zwracamy uwagę przy wyborze terapeuty jest jego osobowość- zdolność do empatii, tworzenia atmosfery bezpieczeństwa i rozumienia pacjenta. Ponieważ każdy z nas różni się temperamentem

i preferencjami cech osobowości, będziemy potrzebować albo terapeutów bardziej aktywnych, albo wycofanych, ekspresyjnych lub powściągliwych, bardziej rozmownych i w bezpośrednim kontakcie lub pozostawiających większą przestrzeń do refleksji. Warto w trakcie i po konsultacji zwrócić uwagę na własne odczucia, komfort emocjonalny w kontakcie z terapeutą, poczucie bycia rozumianym itp. Docelowo ma być to osoba, której będziemy powierzać swoje osobiste sprawy i dzielić się doświadczanymi trudnościami. Tutaj kryterium będą indywidualne emocje, które ukierunkują nas bliżej chęci współpracy bądź wycofania z kontaktu.